Op zondag 18 mei 2014 kwamen leden van de Eindhovense gemeenschap Gruzinskaja en het Slavisch Byzantijns Koor Eindhoven bij ons zingen. Het landgoed Eikenburg, waar de kapel van de gemeenschap zich bevond, was verkocht aan de gemeente. Een koor wil graag zingen en een gemeenschap is blij met gasten, dus de ontmoeting was snel geregeld. Hieronder leest u het verslag van Netty Dankloff, een van de koorleden:
Zondag 18 mei 2014, 5e zondag van Pasen, zondag van de Samaritaanse vrouw, zondag van de Oosterse kerken, toon 4.
Eindelijk was het dan zover: dát ging naar Den Bosch toe: dát wil zeggen: Het Slavisch-Byzantijns Koor van Eindhoven ging naar Den Bosch. Níet naar zoete lieve Gerritje, maar naar de Catharinakerk om daar met de Johannes van Damascus-gemeenschap de vreugde te beleven samen met elkaar de Liturgie te vieren. Bij elkaar op bezoek en er samen iets moois van maken! In een prachtige kerk met een koepel vol engelen die je als vanzelf zingend, zo maar omhoog, de hemel in trekken….
We waren met ruim 20 koorleden en onze dirigente uit Eindhoven gekomen en werden in de koffieruimte met koffie en krentenbrood verwelkomd. Heerlijk! We begonnen al snel met inzingen. Daarna terug naar die prachtige kerk en daar bleek het toch even wennen in die grote ruimte. We stonden lekker dicht op elkaar en in zo’n prachtige Byzantijnse ruimte zing je gewoon de sterren van de hemel!
We waren weliswaar op bezoek, maar het voelde al snel als een thuiskomen bij elkaar….. net als die Samaritaanse vrouw, die bij de bron Jezus ontmoette en daar eerst een beetje confuus van werd: zij, een vreemdelinge in eigen land, voelde zich tot haar grote verbazing bij die bron meteen vertrouwd met die andere vreemdeling, die haar zo vriendelijk om water vroeg en tegelijk alles van haar bleek te weten: zij voelde zich thuiskomen, oecumene, een beetje anders-zijn, een kleine variatie, maar toch hetzelfde. Niets om je zorgen over te maken, laat varen die achterdocht ….
Heerlijk om dit te mogen meemaken, samen de Liturgie vieren: het voelt voor ons bij de Johannes van Damascus-gemeenschap als een thuiskomen. We worden daar letterlijk beiden beter van! Erachter komen dat er meer vreemdelingen op de wereld zijn en je elkaar, ieder op zijn eigen manier, misschien wel kunt helpen.
Alles een beetje anders, je blik verruimen, op ontdekkingsreis in Den Bosch: De Cherubijnenzang mogen zingen met boven je hoofd in de koepel van de kerk al die engelen! En de Vredeskus: een hoogtepunt, even elkaar omarmen, dat doet een mens zo goed. Was het maar mogelijk dit te doen met die mensen in Syrië die het zo zwaar te verduren hebben. Gelukkig was er op deze Zondag van de Oosterse kerken een collecte die voor hen bestemd was.
Samen nog even in zoveel mogelijk talen het Paasfeest herdenken: dat geeft meteen zoveel saamhorigheid.
Na de liturgie werden we op alle fronten verwend: koffie, thee, lekkere broodjes, koek en beschuitjes met muisjes wegens de geboorte van een kleinkind. Eén grote familie bij elkaar. Het was in die ruimte ook lekker warm. Heerlijk om even na te praten en te horen dat alles toch aardig goed was verlopen, we gesticht waren door elkaar in die prachtige ruimte en, wie weet, smaakt dit alles wel naar meer?
Netty Dankloff (Koorlid Slavisch-Byzantijns Koor Eindhoven)
Zondag 18 mei 2014